بهبود عملکرد حرکتی نخاع به دنبال پیوند سلول های استرومای مغز استخوان در موش صحرایی
Authors
abstract
هدف: یافتن راههای درمانی مؤثر برای آسیب های سیستم عصبی همواره یکی از مهمترین اهداف دانشمندان علوم اعصاب بوده است. در پژوهش حاضر اثر پیوند سلولهای استرومایی مغز استخوان (bmsc) با استفاده از ژل فوم در بهبود حرکتی موش صحرایی بالغ، پس از قطع نیمه نخاع در سطح مهره 13t بررسی شد. روش بررسی: پنج گروه موش صحرایی بالغ با انتخاب ساده تصادفی و به روش تجربی و مداخله ای مورد بررسی قرار گرفتند. در نخاع گروه اول یا کنترل هیچ دستکاری صورت نگرفت. در گروه های دوم تا پنجم نیمی از نخاع قطع شد، در گروه دوم هیچ درمانی انجام نشد، در گروه سوم ماده ژل فوم حاوی محیط کشت به محل قطع پیوند شد، در گروه چهارم علاوه بر پیوند ژل فوم سلولهای bmsc هم به محل قطع تزریق گردید و در گروه پنجم ژل فوم آغشته به bmsc پیوند زده شد. سلولهای bmsc از مغز استخوان موش صحرایی به دست آمد. در همه گروه ها در روز اول و در پایـان هـفته های اول تا پنجم بعد از جراحی تـست حرکتی bbb انجام شد و پس از پایان هفته پنجم قطعات نخاعی6l - 4l برای مطالعات شمارش سلولی مورد استفاده قرارگرفت. یافته ها: میانگین نمره تست حرکتی در گروه کنترل هیچ تغییری نداشت ولی میانگین نمرات این تستها در گروههای دوم تا پنجم با گذشت زمان افزایش داشت. همچنین نتیجه شمارش نرونهای حرکتی در نیمه قطع شده نخاع نسبت به نیمه سالم نشانگر کاهشی برابر با 0% در گروه اول، %6/64 در گروه دوم، %6/64 در گروه سوم، %9/47 در گروه چهارم و %5/53 در گروه پنجم بود. نتایج کمی هردو روش (تست حرکتی و شمارش سلولی) اختلاف معناداری را بین گروههای چهارم و پنجم با دیگر گروه ها نشان داد که مؤید نقش مؤثر bmsc در بهبود عملکرد نخاع است (p>0/05 و p>0/01). عدم اختلافی معنادار میان گروه های دوم و سوم نشان داد که ژل فوم به تنهایی نمی تواند در بهبود عملکرد حرکتی نخاع مؤثر باشد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که سلول های bmsc با استقرار در محل ضایعه موجب بهبود عملکرد حرکتی نخاع می شوند و ژل فوم پیوندی نیز داربستی را در محل ضایعه می سازد که سلولهای bmsc روی آن مستقر می شوند.
similar resources
بررسی تاثیر پیوند سلول های غلاف کننده بویایی بر بهبود عملکرد حرکتی در فاز تاخیری ضایعه نخاعی موش های صحرایی
مقدمه: ضایعه نخاعی منجر به نقص های عملکردی غیر قابل بازگشت در بیماران می شود. پیش آگهی بد این ضایعه انگیزه تحقیق جهت یافتن یک روش درمانی مناسب برای این آسیب مزمن می باشد. سلول درمانی، یکی از مهم ترین روش های درمانی ضایعه نخاعی می باشد و استفاده از سلول های غلاف کننده بویایی(OECs) نتایج امیدوارکننده ای را نشان داده است. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر پیوند سلول های غلاف کننده بویایی بر ...
full textپیوند سلول های پیش ساز عصبی مشتق از سلولهای بنیادی مغز استخوان به کورپوس کالوزوم دمیلینه شده موش صحرایی
زمینه و هدف: سلول های بنیادی مغز استخوان به عنوان منبع مناسبی برای سلول درمانی و ترمیم بیماریهای نورودژنراتیو هستند. در این مطالعه تجربی سلولهای بنیادی مغز استخوان موش به سلولهای پیش ساز عصبی تمایز یافته و بهبود میلین سازی پس از پیوند آنها به موش صحرایی مدل دمیلینیشن ارزیابی شد. روش بررسی: سلول های بنیادی مزانشیمی با روش فلاشینگ از مغز استخوان فمور رت استخراج شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی د...
full textبررسی اثر ترمیمی پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در مهارتهای حرکتی ضایعات نخاعی حاد در موش
زمنیه و هدف: آسیب نخاعی حاد نوعی آسیب مخرب است که نقص های حرکتی و حسی را بدنبال دارد و موجب کاهش کیفیت و امید به زندگی در بیماران می شود. پیوند سلول های بنیادی می تواند یکی از استراتژی های درمانی محسوب شود. مغز استخوان منبع غنی از سلول های بنیادی بوده که قادر به تمایز به انواع سلول ها می باشد. در این مطالعه، سلول های بنیادی مغز استخوان در مدل ضایعه ی نخاعی در موش پیوند زده شده و عملکرد حرکتی جه...
full textارزیابی لانه گزینی سلول های بنیادی مزانشیمی در مغز استخوان موش صحرایی پس از تزریق سیستمیک
سابقه و هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی امکان لانه گزینی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان موش های صحرایی نر پس از پیوند آلوگرافت آنها در مغز استخوان موش های صحرایی ماده پرتو دیده و سالم صورت پذیرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 65 سر موش صحرایی بالغ در 13 گروه (1 گروه سالم و 12 گروه پرتو دیده) استفاده شد. ابتدا سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان ران موش های صحرا...
full textاثرات متیل پردنیزولون بر بازیابی عملکرد حرکتی به دنبال قطع عصب سیاتیک و پیوند داربست سلولزداییشده در موش صحرایی
اهداف: بهدنبال ترومای سیستم اعصاب محیطی، تجویز عوامل ضدالتهابی یکی از استراتژیهای مناسب برای کنترل آسیب وارده و پیشبرد فرآیند ترمیم است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات داروی متیلپردنیزولون بر بهبود عملکرد حرکتی و تغییرات بافتی بهدنبال قطع عصب سیاتیک و ترمیم با پیوند داربستهای سلولزداییشده در موش صحرایی بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار بهطور تصادفی...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
توانبخشیجلد ۷، شماره ۱، صفحات ۷-۱۳
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023